Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Η ζήλια στην παιδική ηλικία




Γράφει η Καραγγελή Κυριακή – Μαρία

Δασκάλα -
Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ειδικής Εκπαίδευσης



Η ζήλια είναι μια υγιής και φυσιολογική αντίδραση που απορρέει από το γεγονός ότι τα παιδιά αγαπούν. Το συναίσθημα αυτό που μας δημιουργεί τόσα προβλήματα αντιπροσωπεύει μια κατάκτηση στην ανάπτυξη του παιδιού, που καταδεικνύει την ικανότητα του να αγαπήσει.
Η ζήλια εμφανίζεται στη νηπιακή ηλικία κυρίως και συνήθως συνδέεται με τον ερχομό ενός καινούριου μέλους στην οικογένεια. Το παιδί φθονεί το νέο μωρό και καταβάλει κάθε προσπάθεια για να ξανακερδίσει την κυρίαρχη θέση που είχε για την μαμά του.
Ένα παιδί που ζηλεύει μπορεί να εκφραστεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Μπορεί να γίνει επιθετικό χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να παρουσιάσει δυσκολίες προσαρμογής και να  υιοθετήσει αντικοινωνική συμπεριφορά. Πολλές φορές αρνείται πεισματικά να πάει στο σχολείο, να συμμετάσχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις και εξόδους, να φάει ή αποκτά ιδιοτροπίες στο φαγητό. Παρουσιάζει διαταραχές στον ύπνο του, αρνείται ή δυσκολεύεται να κοιμηθεί και  σε ακραίες περιπτώσεις  μπορεί να αρχίσει να αρρωσταίνει συχνά και να γίνει ξαφνικά φιλάσθενο.

Το βασικό ζητούμενο είναι να μπορέσουμε,τόσο οι γονείς όσο και εκπαιδευτικοί, να αντιμετωπίσουμε σωστά τέτοιου είδους αντιδράσεις. Ακολουθούν κάποιοι βασικοί τρόποι αντιμετώπισης της ζήλιας στα παιδιά:

1. Συζητάμε με το παιδί  για το πώς νιώθει και το αφήνουμε  να εκφραστεί ελεύθερα.  Ακόμη κι αν θεωρούμε παράλογα αυτά που νιώθει, θα πρέπει να τα σεβαστούμε.

2. Δεν το μειώνουμε. Προσπαθούμε να τονώσουμε την αυτοπεποίθηση του παιδιού και  το κάνουμε να νιώσει πιο όμορφα.

3. Ικανοποιούμε ορισμένες λογικές  επιθυμίες του. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν επιχειρούμε να ικανοποιήσουμε κάθε παράλογη απαίτησή του ξεπερνώντας τα όρια που έχουμε θέσει.

4. Προτρέπουμε το παιδί  να αναλάβει ορισμένες  ευθύνες. Του ζητάμε, για παράδειγμα, να φροντίσει το μικρότερο αδερφάκι του ή να γίνει ο βοηθός μας στην τάξη. Τα παιδιά χαίρονται όταν τους συμπεριφερόμαστε σαν ενηλίκους. 

5. Δείχνουμε έμπρακτα την αγάπη μας και δίνουμε  την προσοχή μας που τόσο έχουν ανάγκη με κάθε ευκαιρία.

6. Αποφεύγουμε τις συγκρίσεις με τα αδέρφια ή τους συμμαθητές του.

7. Προσπαθούμε  να το κοινωνικοποιήσουμε. Το προτρέπουμε να παίζει με τους συμμαθητές του στα διαλείμματα και να συναντά συχνότερα τους συνομήλικους φίλους του.

8. Βοηθάμε το παιδί να εκφράστει σωστά.Το παιδικό μυαλό δεν έχει την ικανότητα να επεξεργαστεί σύνθετα συναισθήματα και καταστάσεις. Αναγνωρίζοντας το συναίσθημα  της ζήλιας το βοηθάμε  να το διαχειριστεί.Με αυτό τον τρόπο διδάσκεται τη συναισθηματική νοημοσύνη που βοηθά το παιδί να ξέρει τι του γίνεται και το εκφράζει σωστά.


 «Η ζήλια είναι ένα αίσθημα όμορφο και υγιές. Γεννιέται από την αγάπη. Αν τα παιδιά ήταν ανίκανα να αγαπήσουν δε θα ζήλευαν»
 Winnicott, D
(Βρετανός Ψυχολόγος και Ψυχαναλυτής)

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

10 Τρόποι για να τονώσουμε την αυτοπεποίηση των παιδιών


 



Γράφει η Καραγγελή Κυριακή – Μαρία


Δασκάλα -


Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ειδικής Εκπαίδευσης



Η αυτοπεποίθηση είναι η συναίσθηση της ικανότητας να ανταποκρίνεται κανείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητας, αλλά και η επίγνωση της σημαντικότητάς του ως ιδιαίτερο πρόσωπο. Και όπως μας διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, μόνο εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να την αποκτήσει. Και μάλιστα από νωρίς!
Τι μπορούμε όμως  να κάνουμε,τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι γονείς, για να τονώσουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών;

1. Μιλάμε στα παιδιά με  ειλικρίνεια και ενδιαφέρον.Το παιδί πρέπει να χαίρεται την  κουβέντα μαζί μας βλέποντας πως αποτελεί  χαρά και όχι αγγαρεία για εμάς η συζήτηση μαζί του. 

2. Σεβόμαστε τις απόψεις του παιδιού.Προσπαθούμε να είμαστε αληθινά δημοκρατικοί και να ακούμε την άποψη του παιδιού.Αν μιλάμε στο παιδί σεβόμενοι  τις επιθυμίες του, θα νιώσει ότι το σεβόμαστε.  

3. Δίνουμε το καλό παράδειγμα.Ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά μιμούνται τους μεγαλύτερους, έτσι αν διαπιστώσουν πως  σεβόμαστε τον εαυτό μας το ίδιο θα κάνουν  κι αυτά.

4. Προστατεύουμε το παιδί όσο χρειάζεται .Πολλές φορές, για να προστατέψουμε  το παιδί, το εγκλωβίζουμε στο ρόλο του θύματος. Παροτρύνουμε  το παιδί να ξεπεράσει τον εαυτό του, ακόμα κι αν αυτό είναι δύσκολο, με την προϋπόθεση πάντα ότι θα κάνει πράγματα που επιτρέπονται για την ηλικία του. Αν του στερούμε τις πρωτοβουλίες και κάνουμε τα πάντα εμείς, ενθαρρύνουμε την παθητικότητά του και το κάνουμε ευάλωτο απέναντι στους άλλους σε περίπτωση σύγκρουσης.

5. Ομολογούμε  με κάθε ειλικρίνεια τους δικούς μας φόβους.Τα παιδιά καθησυχάζονται πολύ όταν συνειδητοποιούν πως τα πρόσωπα που θεωρούν σημαντικά (όπως οι γονείς, οι δάσκαλοι) έχουν περάσει ανάλογες δυσκολίες και ανησυχίες με τις δικές τους. 

6. Προτρέπουμε τα παιδιά να βάζουν  στόχους.Το παιδί πρέπει να μάθει από μικρό να  παίρνει αποφάσεις και να λύνει τα  προβλήματά του, αλλά και να υπομένει και να αγωνίζεται μέχρι να πετύχει τους στόχους του. 

7. Τους μαθαίνουμε  πως αξίζουν .Αποφεύγουμε τα αρνητικά σχόλια για τις επιδόσεις  του παιδιού σε διάφορους τομείς  και προσπαθούμε να υιοθετήσουμε μια στάση που θα δείχνει πως έχουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. 

8. Τα ενθαρρύνουμε  να εκφράζουν  ειλικρινά τις προσωπικές τους απόψεις .Το παιδί νιώθει πολύ καλά όταν μπορεί να  εξωτερικεύει ξεκάθαρα τα συναισθήματά του χωρίς να νιώθει το αίσθημα του φόβου.

9. Τα αφήνουμε  να χειριστούν μόνα τους τις διαφωνίες του με τους άλλους. Πρέπει να ξέρει όμως το παιδί  ότι θα είμαστε πάντα εκεί σε περίπτωση που τα πράγματα δυσκολέψουν και χρειαστεί τη βοήθειά μας.

10. Τα κάνουμε  να νιώσουν ότι μπορούν να προσφέρουν. Συμπεριλαμβάνουμε  το παιδί σε καθημερινές απλές οικογενειακές αποφάσεις, π.χ. ρωτάμε το παιδί τι φαγητό να μαγειρέψουμε, πού θα θέλαμε να πάμε διακοπές. Με αυτόν τον τρόπο  το παιδί νιώθει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.

Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να δέχονται μαζί με τα προτερήματά τους και κάποιες αδυναμίες τους, κι έτσι σιγά σιγά θα μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Ας τους εξηγήσουμε πως όλοι έχουμε τα δυνατά και αδύνατα σημεία μας και  ας μην τα παροτρύνουμε να γίνουν τέλεια και να είναι πάντα οι καλύτεροι μαθητές στην τάξη!


Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Η σημασία του πρωινού γεύματος στα παιδιά




Γράφει η Καραγγελή Κυριακή – Μαρία

Δασκάλα -
Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ειδικής Εκπαίδευσης


Ο σοφός μας  λαός  λέει: «Το πρωί τρώγε σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν άρχοντας και το βράδυ σαν ζητιάνος». Αυτή η  φράση  κρύβει μια πολύ  μεγάλη αλήθεια. Το πρωινό αποτελεί το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας και χαρίζει στον ανθρώπινο οργανισμό ενέργεια και ευεξία.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε τη σημασία του πρωινού στα παιδιά . Το πρωινό γεύμα φαίνεται να έχει ένα επιπλέον όφελος για τα παιδιά σχολικής ηλικίας , καθώς έχει διαπιστωθεί από πολλές μελέτες, η θετική επίδρασή του  σε δείκτες απόδοσης, που περιλαμβάνουν την ανάκληση μνήμης, την προσοχή και τη δημιουργικότητα καθώς και το αίσθημα ευφορίας. Τα παιδιά που καταναλώνουν πρωινό αποδίδουν καλύτερα στις εργασίες του σχολείου τους και επιπλέον έχουν καλύτερη επίδοση σε αθλητικές και άλλες σωματικές δραστηριότητες.
Ακόμη, τα παιδιά που παίρνουν πρωινό εμφανίζουν σπανιότερα κατάθλιψη, άγχος ή υπερκινητικότητα. Επίσης, σκέφτονται γρηγορότερα και πιο καθαρά, αισθάνονται λιγότερη κούραση και υπνηλία (ιδιαίτερα κατά τα πρωινά μαθήματα) και έχουν μικρότερες πιθανότητες να παραπονεθούν για πόνους στην κοιλιά ή ζάλη.
Σε έρευνα που έγινε σε σχολείο της Louisiana και δημοσιεύτηκε στο Journal of Adolescent Health βρέθηκε ότι το 19% των μαθητών που παρέλειπαν εντελώς το πρωινό εμφάνιζαν πολύ χαμηλότερα ποσά διαφόρων μετάλλων και βιταμινών, συγκριτικά με τους συμμαθητές τους που έπαιρναν κανονικά πρωινό. Αυτό που είναι πολύ βασικό να αναφερθεί είναι ότι τα θρεπτικά συστατικά που χάνουν τα παιδιά όταν παραλείπουν το πρωινό τους, σπάνια αναπληρώνονται από άλλα γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Σύμφωνα με άλλη μελέτη του Ινστιτούτου Ερευνών της Γερμανίας για την Παιδική Διατροφή, η απουσία πρωινού γεύματος έχει αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, καθώς επίσης και τη μείωση στη συγκέντρωση των νευροδιαβιβαστών και έτσι δεν τροφοδοτούνται σωστά ο εγκέφαλος του παιδιού και το νευρικό του σύστημα. Ο εγκέφαλος του παιδιού έχει το μέγεθος του ενήλικα, αλλά το ήπαρ του είναι ακόμα μικρό και έτσι το εναποθηκευμένο στο ήπαρ γλυκογόνο μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες σε γλυκόζη μόνο για 4 ώρες. Αρα το παιδί πρέπει να προσλαμβάνει τροφή περίπου κάθε 4 ώρες.
Όσον αφορά τη σχολική επίδοση,πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που δεν τρώνε πρωινό έχουν χειρότερη επίδοση στις εργασίες που απαιτούν συγκέντρωση και εγρήγορση, μοιάζουν πολλές φορές κουρασμένα και νωχελικά και η επίδοσή τους μειώνεται σταδιακά προς το μεσημέρι.
Η σκληρή αλήθεια είναι πως τα παιδιά στην Ελλάδα  πίνουν μόνο γάλα ή ακόμη και τίποτα πριν ξεκινήσουν για το σχολείο τους. Στοιχεία του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών) δείχνουν ότι το 83% των παιδιών δεν παίρνει πρωινό στο σπίτι, ενώ το 89% δεν παίρνει ούτε κολατσιό από το σπίτι.
Είναι φανερό πως αυτή η εικόνα πρέπει να αλλάξει για το καλό των παιδιών μας. Τι μπορούμε όμως  να κάνουμε;
-Εξασφαλίζουμε  ότι υπάρχει πάντα χρόνος για ένα πλήρες πρωινό γεύμα στην αρχή της ημέρας. Σε περίπτωση που η έλλειψη χρόνου δεν το επιτρέπει τότε καλό είναι να έχει τέτοια μορφή ώστε να μπορεί να καταναλωθεί στο δρόμο για το σχολείο ή όσο το δυνατόν πιο νωρίς κατά τις πρωινές ώρες.
-Καταναλώνουμε  το πρωινό μας  γεύμα ομαδικά ως οικογένεια καθώς έχει φανεί πως αυτό σχετίζεται με καλύτερη ποιότητα διατροφής και πιθανά με χαμηλότερο κίνδυνο για εμφάνιση παιδικής παχυσαρκίας.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Σχολές Γονέων στο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσοχωρίου




Στο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσοχωρίου  λειτουργεί  δωρεάν η Σχολή Γονέων από το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας. Σκοπός του έργου των Σχολών Γονέων είναι η στήριξη των γονέων, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία στο σύνθετο και δύσκολο ρόλο τους όπως αυτός διαμορφώνεται στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Το έργο  προσφέρει στους γονείς και στο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον γνώσεις και ευκαιρίες για προβληματισμό. 

Τα δωρεάν προγράμματα που παρέχονται φέτος είναι:
 
1.      Σύγχρονη οικογένεια, διάρκειας 50 ωρών
2.      Αθλητισμός και διατροφή, διάρκειας 25 ωρών

Για πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στην υπεύθυνη εκπαιδευτικό του Δημοτικού  Σχολείου Γιαννιτσοχωρίου  Καραγγελή Κυριακή - Μαρία